Γεννήθηκε το 1907 στο χωριό Σαϊδόνα της Μεσσηνιακής Μάνης. Στον πόλεμο της Αλβανίας πολέμησε στην πρώτη γραμμή του μετώπου, ως λοχίας πεζικού, και παρασημοφορήθηκε με το Αριστείο Ανδρείας.Τον Ιούλη του 1941 έγινε μέλος της Αντιστασιακής Οργάνωσης «Νέα Φιλική Εταιρία» και το
φθινόπωρο της ίδιας χρονιάς, μετά τη συγχώνευση της Οργάνωσης αυτής με το ΕΑΜ, έγινε μέλος και του ΚΚΕ. Το Χειμώνα του 1942, η Οργάνωση του ΕΑΜ Σαϊδόνας αποφάσισε να συγκροτήσει, με δική της πρωτοβουλία, μια μικρή ένοπλη ομάδα ανταρτών «για να αρχίσει ο ένοπλος αγώνας κατά των κατακτητών και στον Ταΰγετο».
Στις 28 Μάρτη 1942, η ηρωική αυτή ομάδα ανταρτών, με επικεφαλής τους Ηλία Νοέα, έφεδρο ανθυπολοχαγό και Κώστα Ξυδέα, χτύπησε σε ενέδρα ένα ισχυρό στρατιωτικό απόσπασμα Ιταλών καραμπινιέρων στην περιοχή του χωριού Σαϊδόνα, στην τοποθεσία «Καρδάρα Μπούγερα» και του προξένησε απώλειες σε νεκρούς και τραυματίες. Η πρωτοβουλία αυτή των ηρωικών Σαϊδονιτών ανταρτών δεν είχε συνέχεια, γιατί τελικά επικράτησε η άποψη ότι «οι αντικειμενικές συνθήκες δεν είναι ευνοϊκές για τη δημιουργία αντάρτικου, αφού ο πληθυσμός της Πελοποννήσου είναι συντηρητικός και αντιδραστικός, ή ότι ο ένοπλος αγώνας είναι πρόωρος για την Πελοπόννησο!...».
Το αποτέλεσμα ήταν να χτυπηθούν βάναυσα τα μέλη της ηρωικής αυτής ομάδας ανταρτών από τους
Ιταλούς φασίστες κατακτητές, όταν πείστηκαν να παραδώσουν τα όπλα τους. Ο στρατιωτικός διοικητής της ομάδας, ο ήρωας Ηλ. Νοέας καταδικάστηκε από Ιταλικό Στρατοδικείο σε θάνατο και εκτελέστηκε, ο δε Κ. Ξυδέας και τα άλλα μέλη της ομάδας καταδικάστηκαν σε πολυετή φυλάκιση.
Μετά την αποφυλάκισή του, το Καλοκαίρι τον 1943 (ο αρχιφασίστας δικτάτορας της Ιταλίας Μουσολίνι έδωσε χάρη σε φυλακισμένους, σε κάποια ιταλική επέτειο), ο Ξυδέας κατατάχτηκε στον ΕΛΑΣ, στο 1ο Τάγμα του 9ου Συντάγματος, και σύντομα εξελίχτηκε σε πολιτικο-στρατιωτικό στέλεχος.
Μετά την απελευθέρωση της χώρας μας και τη «Συμφωνία της Βάρκιζας», ο Κ. Ξυδέας, έχοντας πικρή πείρα από τα γεγονότα της Σαϊδόνας το Μάρτη του 1942, που έγινε το λάθος και οι αντάρτες τον Ταΰγετου παρέδωσαν τα όπλα τους, δεν παρέδωσε τον οπλισμό του και όταν άρχισαν οι διώξεις κατά των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης, με την έναρξη του Μονόπλευρου Εμφύλιου το Μάρτη του 1945, κατέφυγε στον Κεντρικό Ταΰγετο.
Τον Αύγουστο τον 1946, η Ομάδα Ξυδέα άρχισε τον ένοπλο αγώνα κατά του κυβερνητικού στρατού και των ένοπλων συμμοριών του παρακράτους και, έτσι, αποτέλεσε τον πυρήνα της δημιουργίας τον Αρχηγείου Ταΰγετου τον ΔΣΠ.
Στη διάρκεια του Εμφύλιου, ο Κ. Ξυδέας αναδείχτηκε σε στρατιωτικό διοικητή Λόχου του ΔΣΕ (Ανοιξη 1947), σε διοικητή Τάγματος (στις αρχές του 1948 - οπότε, με Διαταγή τον Γενικού Αρχηγείου του ΔΣΕ, ονομάστηκε ταγματάρχης) και, τέλος, ανέλαβε διοικητής του Αρχηγείου Ταϋγέτου, το Σεπτέμβρη τον 1948.
Ο ταγματάρχης του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας Κώστας Ξυδέας ήταν ένα από τα καλύτερα παλικάρια του ΔΣΠ, ένας ασυμβίβαστος επαναστάτης, ιδεολόγος κομμουνιστής, που έδωσε όλο του τον εαυτό στον αγώνα του Λαού μας για το σοσιαλισμό και τον κομμουνισμό και τελικά έδωσε και τη ζωή του σ' αυτόν τον αγώνα. Και όχι μόνο τη δική του ζωή. Οι βάρβαροι «εθνικόφρονες» αντίπαλοί μας σκότωσαν τη γυναίκα του Σταθούλα και έσφαξαν τα δυο τους παιδιά, τον Χρήστο και τον Αλέξανδρο, εφτά και δύο χρόνων, αντίστοιχα! Ο Κ. Ξυδέας σκοτώθηκε στις 13 Ιούνη 1949.